آیا درمان دیابت برای بزرگسالان مسن که به پایان عمر خود نزدیک می شوند، باید کاهش یابد؟

24 ژوئن 2020 - یک نفر از هر چهار فرد 65 ساله یا بالاتر، به دیابت مبتلا می باشد. این بیماری هفتمین عامل مرگ و میر در ایالات متحده و مهمترین عامل ابتلا به بیماری های قلبی است. کارشناسان توصیه کرده اند که بهترین راه برای کند کردن پیشرفت دیابت و جلوگیری از بسیاری از عوارض آن، کنترل دقیق میزان قند خون است. برای افراد جوان سالم، این به معنی پایین نگه داشتن سطح قند خون هدف (معروف به هموگلوبین A1c ) از 6.5 درصد تا 7.0 درصد است.

با این وجود، برای بزرگسالان مسن تر که امید به زندگی محدودی دارند و یا دچار زوال عقل پیشرفته هستند، حفظ سطح قند خون هدف در محدوده ی 6.5 تا 7.0 درصد ممکن است باعث صدماتی بیشتر نسبت به فواید آن شود. به عنوان مثال، این افراد مسن ممکن است به اندازه کافی طولانی زندگی نکنند تا فواید بالقوه ی کنترل سختگیرانه ی قند خون را تجربه نمایند. علاوه بر این، حفظ سختگیرانه ی قند خون می تواند خطر بروز حوادث بالقوه مضری مانند افت شدید قند خون (هیپوگلایسمی) را افزایش دهد. این می تواند باعث به زمین خوردن فرد یا از دست رفتن هوشیاری او شود.

به همین دلایل، بسیاری از دستورالعمل ها اکنون اهداف HbA1c بالاتری مانند 8.0 تا 9.0 درصد را برای بزرگسالان مسن که دارای چندین بیماری مزمن یا امید به زندگی محدود هستند، یا در خانه های سالمندان زندگی می کنند، تعیین کرده اند.

تحقیقات زیادی برای راهنمایی پزشکان مبنی بر اینکه سطح مناسب داروهای دیابت برای این گروه از سالمندان چیست، وجود ندارد. همچنین اطلاعات کمی در مورد اثرات کاهش تعداد یا دوز داروهای دیابت بر روی این گروه سنی در دسترس است.

کارشناسان گمان می کنند که کاهش درمان دیابت در افراد مسن، می تواند از بستری غیر ضروری آنها در بیمارستان به دلیل خطر حوادث مضر ناشی از این داروها جلوگیری کند و باعث افزایش آسایش بیماران شود.

به منظور بررسی این موضوع ، تیمی از محققان مطالعه ای را انجام دادند که یکی از اولین مطالعات ملی برای بررسی خطرات بالقوه ی مصرف بیش از حد دارو و کاهش مصرف داروها و کاهش کنترل دیابت در افراد مسن ساکن خانه های سالمندان با امید به زندگی محدود یا زوال عقل، است. محققان، ساکنین خانه سالمندان را برای این مطالعه انتخاب کردند زیرا پذیرش در خانه سالمندان می تواند به پزشکان مراقبت های بهداشتی این فرصت را بدهد که در مورد اهداف و ترجیحات بیمار اطلاعات بیشتری کسب کنند و بر این اساس داروها را مرور و تنظیم کنند. محققان نتایج خود را در مجله American Geriatrics Society منتشر کردند.

محققان اطلاعات مربوط به سربازان سالمند که در خانه های سالمندان از سال 2009 تا 2015 پذیرش و نگهداری شدند را مورد بررسی قرار دادند. محققان می خواستند بدانند كه آیا این افراد بیش از حد از نظر داروهای دیابت درمان می شوند، و کاهش رژیم های درمانی دیابت- كاهش دوز، انواع و یا تعداد مختلف داروها- چه اثراتی ممكن است بر آنها داشته باشد؟

محققان می خواستند بطور خاص بدانند که هر چند وقت یکبار درمانهای دیابت آنها کاهش یافته است. محققان در میان ساکنانی از خانه سالمندان که بیش از حد تحت درمان قرار گرفته بودند، اثرات کاهش رژیم درمانی دیابت را در طی 90 روز پیگیری، بررسی کردند. محققان تغییرات دوز انسولین را در نظر نگرفتند، زیرا دوز انسولین ممکن است تحت تأثیر عواملی مانند عادتهای غذایی باشد.

محققان گفتند که درمان بالقوه بیش از حد برای دیابت را در میان تقریباً 44 درصد از افراد جانباز پذیرش شده در خانه های سالمندان که به دیابت مبتلا بودند و یا امید به زندگی محدودی داشتند یا دچار زوال عقل بودند، مشاهده کرده اند. افرادی که تحت درمان بیش از حد قرار داشتند، در حدود 78 سال سن داشتند و تقریباً همه سفید پوست نر و غیر اسپانیایی بودند. دو سوم از ساکنانی که در خانه های سالمندان پذیرش شده بودند، از بیمارستان به این مکان آورده شده بودند. در کل 29 درصد دچار زوال عقل پیشرفته ، تقریباً 14 درصد با وضعیتی نزدیک به پایان عمر طبقه بندی شده و برای 79 درصد نیز در طی شش ماه خطر مرگ نسبتاً بالایی پیش بینی شده بود. بسیاری از آنها به لحاظ فیزیکی وابسته به دیگران بودند و به بیماری های قلبی و یا عوارض مرتبط با دیابت مبتلا بودند. علاوه بر این، حدود 9 درصد از ساکنانی که تحت درمان بیش از حد در سال قبل قرار داشتند، یک بار افت شدید قند خون را در سال پیش تجربه کردند که این موضوع لزوم کاهش درمانهای دارویی این افراد را نشان می دهد.

تقریبا نیمی از ساکنان، دو یا چند داروی دیابت دریافت می کردند و کسانی که مقادیر HbA1c آنها بالاتر از 6.5 تا 7.5 درصد بود، داروهای دیابت بیشتری نسبت به کسانی که HbA1c پایین تری داشتند، دریافت می کردند.

محققان به این نتیجه رسیدند که بسیاری از ساکنین خانه های سالمندان با امید به زندگی محدود یا زوال عقل ممکن است در زمان پذیرش در خانه های سالمندان، برای دیابت خود بیش از حد تحت درمان قرار گیرند. آنها پیشنهاد كردند مطالعاتی در آینده با هدف بررسی تأثیر كاهش درمانهای دارویی بر نتایج این افراد و حوادث جانبی که ممکن است برای آنها اتفاق افتد، بمنظور شناخت بهتر خطرات و مزایای راهكارهای مدیریت دیابت در این گروه از سالمندان انجام شود.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2020-06-diabetes-treatment-lessen-older-adults.html